Voordat je kind de diagnose Diabetes type 1 kreeg vond je het waarschijnlijk geen probleem als opa en oma kwamen oppassen. Heerlijk zelf even een avondje de hort op, of een weekendje weg. Nu je 24/7 zorg moet leveren wordt dat ineens een heel stuk ingewikkelder. Terwijl het juist nu zo belangrijk is om zelf ook leuke dingen te blijven doen! Dus, willen Opa en Oma oppassen om jou een keertje tijd voor jezelf te gunnen? Neem dat dan aan, je hebt het nodig! Dankzij de mobiele telefoon, facetime en meekijken met bloedsuikers op afstand komt het helemaal goed.

Plannen, plannen, plannen
Het begint allemaal met een goede planning. Als ik weg ben hangt mijn hele keuken vol met papieren waarop mijn ouders kunnen lezen wie wanneer op school of sport moet zijn, maar ook wat op welke dag gegeten wordt. Daarnaast staan alle diabetesbenodigdheden goed in het zicht en is de voorraadkast goed gevuld zodat ze nooit mis grijpen.

Mijn ouders zijn aangesloten op de app die de bloedwaarde van Lyla doorgeeft via de monitorapp op hun eigen telefoon. Zij zetten de alarmen zoals ik ze normaal zet. Zelf zet ik alarmen op mijn telefoon iets ruimer. Zo word ik gewaarschuwd als ze het zelf per ongeluk over het hoofd zien, en zijn de meeste alarmen al opgelost voordat ze de waarde bereiken die ik op mijn telefoon heb staan. Als er in de nacht een hyper ontstaat waarvan ik vind dat er gespoten moet worden dan bel ik naar mijn ouders zodat ze kunnen bijspuiten.

We proberen het zo te plannen dat mijn ouders zelf geen pompwissel of sensorwissel hoeven te doen. Ik heb voor de zekerheid wel een filmpje opgenomen waarin ik uitleg hoe het moet. Als ze bij ons zijn op andere moment en er is toevallig een pompwissel of sensorwissel dan laat ik ze het zelf doen / meekijken zodat het niet heel onbekend is als ik er zelf niet ben.

Ontbijt / lunch / avondeten
Mijn dochter eet in de ochtend óf een broodje met hagelslag of chocopasta, óf een bakje Alpro kokosyoghurt met cruesli. Deze twee opties zet ik op papier met het aantal grammen dat ze in het bakje moeten gooien, of aan hagelslag moeten strooien, + het aantal koolhydraten en instructies over hoe ver van te voren er moet worden gespoten.

Ditzelfde doe ik voor de lunch.

Ik zorg dat voor het avondeten alles in huis is voor de dagen dat Opa en Oma oppassen. Ook dit hangt uitgeschreven op A4-tjes in de keuken. Ik kies makkelijk te berekenen maaltijden (bijv. kipfilet / Röstirondjes ‘broccoli of en kant en klare salade van de AH) en schrijf uit hoeveel mijn dochter normaal eet / hoeveel kh daar inzitten en wat het totaal is voor de hele maaltijd die mijn dochter eet. Gaan ze in de dagen dat ik er niet ben patat eten? Dan heb ik op die avond meer contact, omdat we zo’n 1 1/2 uur na de maaltijd (aan de hand van de bloedsuikerstijging) nog een keer 1/3 van de gegeten koolhydraten opnieuw spuiten. En soms nog een keer 1/6 van de koolhydraten iets later op de avond. Omdat ik vanaf afstand kan meekijken weet ik precies wat de juiste timing is en bellen we er even over.

School en sport
Als ik door de week weg ben dan zorgen mijn ouders ook voor school. Ik leg alle schooltussendoortjes alvast gelabeld (met het aantal kh) klaar, en schrijf op hoeveel mijn dochter mee moet hebben van wat.

Voor gym en sport leg ik alvast de tassen klaar mét extra hyposnacks en drinken.

Briefje met noodinstructies
Ik schrijf ook een briefje met instructies over hypo’s, hypers en met de noodnummers van de kinderarts in geval van echte nood, het nummer van mijn hotel enz.

Als je een kind heb waar je veel zorgen over hebt dan ga je nooit meer zorgeloos op reis. Je hebt veel contact met het thuisfront, en dat is prima. En zelfs een avondje bioscoop is anders. Laat mensen die geen kind met diabetes hebben en zeggen: “Ja, jeetje, je moet ook gewoon de zorg een uit handen leren geven!” lekker in hun sop gaarkoken. Maar, doe het wel. Blijf ook dingen voor jezelf doen. Heb je geen ouders in de buurt die kunnen bijspringen? Bekijk dan eens of je via het netwerk van bijvoorbeeld het diabetestrefpunt, een buurtapp of buurtfacebookgroep of iemand uit de buurt kunt vinden die ervaring heeft met oppassen op jonge diabetespatiënten of die zelf bijvoorbeeld diabetes heeft (tip: heb je een universiteit of hoge school in de buurt? Hang er een briefje op met je specifieke verzoek. Er zijn ook studenten die zelf diabetes hebben en die best willen oppassen om wat bij te verdienen).