Sinds maart 2022 is de Freestyle Libre 3 op de markt. Naast dat deze sensor kleiner is dan zijn voorganger is het een CGM in plaats van een FGM. En dat is heel erg handig als je kind niet bij je in de buurt is, maar je toch de bloedwaardes in de gaten wil houden via je telefoon. In dit artikel vergelijken we de twee sensoren. Let op, omdat deze blog gericht is op ouders en kinderen bespreken we met name de voor- en nadelen die er zijn ten opzichte van het monitoren van je kind, en hoe mijn dochter de verschillende sensoren heeft ervaren. Onderin het artikel staat een filmpje van Tom van het Youtubekanaal “Type One Talks” waarin je meer informatie vind over de ervaringen die volwassen gebruikers hebben.

Zodra de FreeStyle Libre 3 beschikbaar was, zijn we overgestapt. Omdat mijn dochter nog geen 18 is, hebben we als Freestyle Libre (FSL) klant die keuze. De overstap is heel bewust gemaakt, en had niet zoveel te maken met het feit dat de FSL 3 veel kleiner was, maar had er alles mee te maken dat de FSL 2 een FGM is, en de FSL 3 een CGM.

FreeStyle Libre 2 in het dagelijkse gebruik
Je draagt de FSL 2 op de achterkant van je bovenarm. Op deze plek meet de sensor goed in het onderhuidse vet en zit hij niet in de weg. Je “drukt” de sensor zelf op en onder de huid met een soort stempelapparaat. Je kunt de sensor uitlezen met een telefoon + app (check van te voren of deze geschikt is) of via de scanner, die tevens de vingerprikuitlezer is. Je hoeft (en kunt) de sensor niet kalibreren. In de nacht misten we soms een deel van de trend, omdat de sensor maar 8 uur data kon opslaan. De sensor werkt precies 14 dagen en heeft 60 minuten nodig om op te starten vanaf het moment dat je scant. Als de sensor met de telefoon van de gebruiker is geactiveerd, dan kun je via een andere app op je eigen telefoon de bloedwaardes volgen (na scannen) en alarmen krijgen. Deze alarmen moeten in de gebruikersapp worden ingesteld.

Toen mijn dochter de FSL 2 gebruikte was een van onze meest uitgesproken zinnen: “Ly. wil je even scannen?” Hoewel het maar een kleine moeite lijkt, werd dit voor mijn dochter behoorlijk belastend. Wij hadden zelf het idee dat we niet goed genoeg konden monitoren, zeker als ze niet thuis was of ergens anders logeerde. De sensor deed op zich goed wat het moest doen, dus eigenlijk was de enige reden dat we graag over wilden gaan naar de FSL 3 het feit dat er aldoor gescand moest worden in plaat van dat we de data makkelijk konden bekijken.

Overstappen op FSL 3

Toen we zagen hoe klein de FSL 3 is stonden we wel even te juichen! Net zo groot als 2 stuivers op elkaar, wauw! Het feit dat er niets meer te scannen viel was ook reden voor een feestje. De FSL 3 geeft elke minuut een waarde door via de app op je (geschikte) telefoon. Wat een data hadden we ineens tot onze beschikking! Maar ook: wat veel data! Het duizelde in het begin een beetje. We bleven de trend checken!

Hoewel veel mensen heel tevreden zijn over de FSL 3, zijn wij zelf na een half jaar overgestapt op een andere sensor (Dexcom). We liepen zo vaak tegen de volgende problemen aan dat we de sensor niet langer vertrouwden en er geen fijn gevoel meer bij hadden.
– Als mijn dochter op de arm sliep waar haar sensor op zat dan schoot de trend regelmatig in de nacht zomaar van een normale waarde naar 3.1 of lager, met bijbehorend alarm. Het was dan altijd lastig om te bepalen of ze echt in het hypo zat of niet, wat veelvuldig vingerprikken in de nachten tot gevolg had.
– In de tweede week waren de af te lezen waardes vaak 2 of 3 punten lager dan in werkelijkheid. Hierdoor dachten we steeds dat ze in een hypo zat en gaven dextro, terwijl ze daardoor veel te hoog kwam te zitten. Het was duidelijk te zien dat er iets niet goed ging omdat ze volgens de sensor veel “binnen de range” zat, maar haar HBA1C waarde te hoog bleef.
– De sensor bleef slecht plakken. Na het douchen hing hij soms gewoon al op dag 4 los. Dat hebben we met de FSL 2 niet zo erg gehad. Er moest dus altijd een pleister overheen. Het plak oppervlakte van de FSL 3 is dan ook behoorlijk veel kleiner dan van de FSL 2 of andere sensoren.
– 1 op de 4 sensoren hield er gewoon zomaar mee op na een aanhoudende sensorfout. Precies als ze op school zat, of midden in de nacht. Dit hebben we met de FSL 2 niet meegemaakt. Het maakte voor ons de FSL 3 totaal onvoorspelbaar.
– Het inschieten via het “stempelapparaatje” ging steeds meer pijn doen. Mijn dochter heeft snel last van irritaties en ontstekingen (altijd al) dus dat lag niet perse aan de FSL. Maar was wel extra reden voor ons om over te stappen.

Ik denk dat de FSL 3 voor volwassen die zelf hun ziekte monitoren over het algemeen een prima sensor is. Volwassenen kunnen zelf goed inschatten hoe ze zich voelen en leren de trends goed te lezen. Daarnaast denk ik dat je als volwassene iets beter kunt omgaan met pijn (maar dat is een aanname!). Voor mijn dochter vond ik hem te onvoorspelbaar, zowel in de afgegeven waardes en grote afwijkingen en de hoeveelheid sensorfouten, en deed het na een tijdje te veel pijn om in te schieten.

FGM / CGM, wat is nog maar wat?
Een FGM is een Flash Glucose Monitor. Door je sensor met je telefoon (als deze geschikt is + een app) of een apparaatje te scannen zie je je bloedwaarde. Op dit moment wordt de FGM vergoed vanuit de basiszorg voor volwassenen die Diabetes Type 1 of 2 hebben, en die een intensief insulineschema volgen om hun bloedsuikerwaarde binnen de perken te kunnen houden. Een FGM verkleint de kans op hypo’s en hypers, omdat je in principe de hele dag je gegevens kunt inzien door te scannen en de data in een grafiek kunt zien. Bij vingerprikken weet je alleen de waarde op dat moment. Je weet niet of je omhoog gaat met je bloedwaarde, of juist naar beneden. De FGM maakt het mogelijk om beter in te kunnen spelen op de trend. Ouders / verzorgers die op afstand via een app meekijken met de bloedsuikerwaarde kunnen de waarde zien als er gescand.

Een CGM is een Continue Glucose Monitor. Deze sensor hoef je niet te scannen. Je kunt op elk moment van de dag via de de app in je (geschikte) telefoon of apparaatje bekijken zonder te scannen. Je wordt over het algemeen hierdoor minder verrast door hoge of lage waardes, want je kijkt veel vaker “even” hoe het gaat. Er zijn een aantal CGM’s die met een bepaalde pomp kunnen samenwerken, of waar een samenwerking in de nabije toekomst op het programma staat. De pomp wordt dan gevoed door de bloedsuikerwaardes uit de CGM, en kan zelf wat bijsturen als het nodig is. De CGM wordt niet breed vergoed, ondanks het gebruiksgemak. De CGM wordt in ieder geval wel vergoed voor kinderen met diabetes type 1.Ouders en verzorgers die op afstand mee kijken kunnen ook op elk moment van de dag de waardes en trends inzien.

Zowel de FGM als de CGM meet in het onderhuidse vet, en niet in het bloed. De waarde loopt dus altijd een aantal minuten achter.