Sommige ouders moeten er niet aan denken! De zorg voor hun kind met diabetes uit handen geven aan een andere ouder. En dat is super begrijpelijk! Maar, het is voor kinderen met diabetes heel fijn om “gewoon” mee te kunnen doen. En dus komt er een moment dat ze graag willen gaan logeren. Hoe regel je dat? Waar moet je aan denken? En, wat als het niet goed gaat?

Het begint allemaal met kleine stapjes op weg naar “zo normaal mogelijk”. Voordat je kind ergens gaat logeren heeft het al weer eens ergens gespeeld, en beweegt het zich ook behoorlijk zelfstandig binnen school. Mijn dochter logeert niet meer zoveel als voorheen (er wordt wel veel bij ons gelogeerd), maar natuurlijk mag ze ook wel eens ergens anders logeren. Of ik dan een oog dicht doe, zulke nachten? Euhm, nee. Maar dat geeft niet. Ik heb het er graag voor over.

Voordat mijn dochter ergens gaat logeren bepalen we of ze er ook blijft eten, of dat ze na het eten pas komt. Ik heb, bij nieuwe vriendinnetjes, voorkeur voor dat laatste. Zo kan ik zorgen dat we als avondeten iets op het menu hebben staan waarvan ik weet dat ze er zo weinig mogelijk schommelingen van krijg in de nacht. Gaat ze wel eten op haar logeeradres? Dan ondervraag ik de ouders waar ze te gast is tot in den treure over het avondeten en leg goed uit waarom ik dat doe. Ik leg uit hoe koolhydraten berekend moeten worden en geef tips over drinken, snacks en ontbijt. Ja, je krijgt mijn dochter niet zomaar over de vloer 😉 Meestal geef ik mijn dochter de belangrijkste dingen, zoals een pak drinken, mee.

Ik spreek met de andere ouder goed af welke hulp mijn dochter nodig heeft, en leg uit dat ik de meting op afstand kan volgen. Ik spreek met de andere ouder af dat, mocht het nodig zijn, ik in de nacht bel als er bijgespoten moet worden, of als er een hypo moet worden afgewend. Ik leg altijd uit dat het het handigst is als mijn dochter een bakje bij haar hoofdeinde heeft waarin ze haar telefoon, afstandbediening van de pomp en dextro / pakje melk kan leggen. De meeste ouders doen het uit zichzelf, maar ik vraag ook altijd voor de zekerheid of ze hun mobiele telefoon (met geluid aan) voor deze keer naast hun bed willen leggen. En ja, ik bel ook echt wel eens ’s nachts met logeer-ouders.

Meestal gaat het heel goed. Soms moet de ouder aan de andere kant van de lijn toch midden in de nacht iets doen. De meeste ouders vinden dat geen probleem. Gaat het altijd goed? Nee, zeker niet. Zo heb ik zelf een keer een verkeerde inschatting gemaakt met het avondeten. Dat bleek veel langer hoge bloedwaardes op te leveren dan ik had ingeschat. Ik belde mijn dochter een aantal keren (ze sliepen nog niet, het was rond half 10), maar die was zo druk en enthousiast dat alles wat ik zei en vroeg niet aankwam. Haar bloedsuikerwaarde bleef maar stijgen en ik wist uit ervaring dat dat heel gecontroleerd naar beneden moest worden gespoten. Helaas kan mijn dochter dat in dit soort gevallen echt nog niet goed zelf. En dus heb ik de moeder van haar vriendinnetje gebeld met de vraag of ze het goed vond dat we het hele logeerpartijtje (met ook nog een ander vriendinnetje) naar ons toe zouden verhuizen. Gelukkig snapte deze moeder heel goed dat dat het beste was. En zo hadden we rond tien uur in de avond de auto vol met drie meiden in pyama, die door het dolle heen waren vanwege die late (en daardoor super toffe!) taxirit.

Gaat jouw zoon of dochter met diabetes type 1 wel eens ergens logeren? Welke belangrijke zaken maken dat een succes, in jullie geval?