Als je kind net de diagnose Diabetes type 1 heeft gekregen dan moet je een heleboel regelen. Jij en je kind moeten van de een op de andere dag leren hoe deze ingewikkelde ziekte in elkaar zit. Gelukkig krijg je daar hulp bij van de kinderarts en de diabetesverpleegkundige. Nadat de eerste rollercoaster bedwongen is, gaat je kind weer naar school. En dan ineens moet je daar ook nog alles voor regelen! Gelukkig hebben veel basisscholen wel eens vaker een kind met Diabetes type 1 op school gehad, en schrikken ze er niet meer voor terug. Let op! Het is wettelijk vastgelegd dat school nooit een kind met diabetes mag weigeren.
Maak een protocol
Het is verstandig om zo snel mogelijk samen met de brugfunctionaris van school, de juf of meester en de diabetesverpleegkundige een overleg te organiseren waarin een protocol wordt doorgenomen. In dit protocol staan afspraken over de zorg op school. Wat wordt er van school verwacht, wie moet er worden gebeld in geval van nood? Welke zorg heeft je kind nodig? Waar kan de meester of juf mee helpen? Meestal wordt dit overleg geïnitieerd door de diabetesverpleegkundige. De verpleegkundige kan je helpen met het invullen van een standaardprotocol. Zorg er voor dat het protocol bij elke verandering geupdate wordt, en school altijd over de meest recente versie beschikt. Zorg er voor dat de contactgegevens altijd up to date zijn. Geef bij de meester / juf aan dat je het prima vindt dat het protocol ook met andere leraren / invalleraren / gymleraren wordt gedeeld, zodat iedereen goed op de hoogte is. Onderaan dit artikel staat een voorbeeldprotocol.
Hulp van thuiszorg
Het liefst zou je alles zelf voor je kind willen doen. Jij bent in korte tijd dé specialist geworden op het gebied van de zorg voor je kind met Diabetes type 1. Omdat je niet altijd zelf alles kunt doen is er in Nederland de mogelijkheid om thuiszorg in te schakelen als je kind zorg nodig heeft. Thuiszorg kan bijvoorbeeld de zorg op school van je overnemen. Dat lijkt in het begin misschien een hele grote stap, maar het geeft rust in het dagelijkse leven. En die rust kun je goed gebruiken, omdat alles al hectisch genoeg is.
De diabetesverpleegkundige kan thuiszorg voor je aanvragen. Met thuiszorg maak je afspraken over hoe ze de zorg vorm moeten geven. In het begin belden ze elke keer om te overleggen, omdat ik dat prettig vond. Na een week of 2 had ik er genoeg vertrouwen in, en belden ze alleen nog bij opvallende situaties. We communiceerden met elkaar via een schriftje. en voor mijn dochter werden de 3 thuiszorgverpleegkundigen al gauw hele vertrouwde gezichten. Het waren stuk voor stuk lieve, vlotte meiden die met ontzettend veel enthousiastme en aandacht een groot deel van de zorg op de basisschool van ons overnamen.
Samen met thuiszorg stelde mijn dochter zichzelf het doel om zo snel mogelijk alles zelf te kunnen doen, waarbij thuiszorg er was om te monitoren. Ik vond dat heel spannend, maar juist omdat thuiszorg meer afstand heeft ging dit sneller dan verwacht. Na een paar maanden konden we daardoor stoppen met thuiszorg en kon mijn dochter zelf spuiten voor haar tussendoortjes en de lunch, via telefonisch contact met mij. Ze zat toen in groep 7. Hoewel de meeste kinderen nog geen telefoon hebben in groep 7, was het voor ons een goed moment om een mobiele telefoon aan te schaffen. De meester hield goed bij wanneer het tijd was om te spuiten (een kwartier voor het eten) en verder had ze op school een rustig plekje om zich terug te kunnen trekken om te spuiten.
Onthoud goed dat elk kind op zijn / haar eigen tempo gaat. Het ene kind kan sneller dan het andere kind zelfstandig insuline spuiten. Dat is niet gek, en niet erg.
Trakteren!
Als een klasgenootje jarig is dan wordt er getrakteerd. Normaal gesproken denk je daar helemaal niet over na, maar zodra je kind Diabetes heeft en koolhydraten moet tellen, blijkt hoe onhandig de meeste traktaties zijn! Onze dochter vond het prima om bij traktaties die niet goed in te schatten waren iets anders te nemen. We hadden op school een trommeltje met kinderchocolade, zodat ze dat altijd kon pakken. Overleg met de leraar dat het voor een kind met diabetes fijn is om niet te vaak te moeten spuiten (als het kind met een pen spuit) en vraag of het mogelijk is om de traktaties te combineren met het fruitmoment of met de lunch.
Nog een beetje moeilijker zijn dingen als meesters-en-juffen-dag of de koningsspelen. Er wordt dan vaak van alles gegeten op school, en het is voor kinderen met diabetes moeilijk om niet “gewoon” mee te kunnen doen. Bespreek met de leraar wat er op het menu staat zodat je vooraf alvast een goede inschatting kan maken van koolhydraten. Het gebeurde ook wel dat de klas ineens een traktatie kreeg zoals een portie poffertjes. Mijn dochter belde me dan om te overleggen over koolhydraten. Ik heb geleerd om razendsnel te kunnen googlen en koolhydraten in te kunnen schatten! Zorg er voor dat er altijd dextro aanwezig is op school, voor het geval je inschatting toch niet helemaal goed was.
Meer contact met school
Als je kind diabetes heeft heb je vaker contact met school dan daarvoor. Soms gaat het gewoon niet goed met de bloedsuikerwaarde. Soms voelt je kind zich echt helemaal niet lekker. Soms houdt de sensor er gewoon mee op. Enz. Hoewel dat soort dingen helemaal niet leuk zijn, vond ik het wel heel bijzonder om af en toe de klas tijdens gewone schoolmomenten te kunnen zien. Je stapt dan even de wereld van je kinderen in, die je normaal helemaal niet ziet.
Met alle leraren heb ik veel contact gehad tijdens het schooljaar. Vaak via de app, en in geval van erge twijfel via de telefoon. Vergeet niet om de leraar af en toe van een compliment te voorzien. Want ook hij / zij krijgt er van de ene op de andere dag een grotere verantwoordelijkheid bij, en mijn ervaring is dat leraren dit super serieus nemen. Toppers. zijn het!
